Kunsthal Rotterdam weer open

Kunsthal Rotterdam weer open

Na een renovatie van zeven maanden is de Kunsthal in Rotterdam sinds 1 februari 2014 weer open. Dat is goed nieuws. De sluiting was, zeker in vergelijking met de verbouwingen van andere musea elders, gelukkig maar van korte duur. Toch voelt het een beetje alsof door de heropening van de Kunsthal het Museumpark en ook Rotterdam weer een nieuwe impuls hebben gekregen. Wellicht doordat ongeveer gelijktijdig ook het nieuwe Centraal Station is geopend, waardoor Rotterdam weer volop – positief! – in de belangstelling staat. Natuurlijk blijft de Kunsthal een interessant (en fotogeniek) gebouw, dat veel toeristen trekt. Het belangrijkste vind ik echter dat de Kunsthal opent met enkele interessante, amusante en indrukwekkende tentoonstellingen.

Aangezien de Kunsthal geen eigen collectie heeft, is het in die zin geen ‘echt’ museum, maar fungeert het puur als een tentoonstellingsruimte. In de diverse zalen zijn dan ook altijd wisselende tentoonstellingen te zien, over heel verschillende onderwerpen. Soms zijn er grote overzichtstentoonstellingen van kunstenaars en echte publiekstrekkers van grote namen, zoals in 2013 Jean-Paul Gaultier. Maar op hetzelfde moment kunnen er dan in de minder grote zalen kleinschalige exposities zijn, waardoor er altijd wel iets te ontdekken valt.

Kunsthal Rotterdam Tweede Wereldoorlog in 100 voorwerpen
De tentoonstelling De Tweede Wereldoorlog in 100 voorwerpen.

Reden voor mijn bezoek dit keer was niet alleen het rondsnuffelen in het gerenoveerde gebouw, maar in de eerste plaats de tentoonstelling De Tweede Wereldoorlog in 100 voorwerpen. Alweer de Tweede Wereldoorlog? Inderdaad, maar uit deze tentoonstelling blijkt dat dit onderwerp nog steeds indruk kan maken, hoeveel je er ook over gelezen of gezien hebt. Verschillende Nederlandse oorlogs- en verzetsmusea leverden voorwerpen aan, met Ad van Liempt als gastcurator. Soms zijn het gebruiksvoorwerpen met een bijzonder verhaal die worden getoond, andere keren objecten van een bijzondere of beroemde eigenaar: de knikkers van Anne Frank kregen bijvoorbeeld veel aandacht in de media. Andere voorwerpen herinneren aan een specifieke gebeurtenis uit WOII, zoals het bombardement op Rotterdam of de aanleg van de Birmaspoorlijn. Alle 100 voorwerpen bij elkaar zorgen voor een indrukwekkende tentoonstelling, die op zekere momenten ook echt aangrijpend is. De lap met Jodensterren maakt eens te meer duidelijk hoe pervers en misdadig het naziregime was, net als de kwitantie voor het ‘inleveren’ van vijf ondergedoken Joden: de aangever kreeg een premie van 7,50 gulden per gearresteerd persoon. Zo zijn er meer voorwerpen die de bezoeker hard kunnen raken. Gelukkig is er soms ook ruimte voor een wat luchtiger, of in ieder geval hoopvoller moment.

Kunsthal Rotterdam Tweede Wereldoorlog in 100 voorwerpen

In andere zalen zijn tentoonstellingen te zien van meer onschuldiger aard (voor wie het te veel wordt). Het contrast kan haast niet groter zijn met de publiekstrekker in de grote zaal op de begane grond: 450 schoenen in een tentoonstelling over de damesschoen vanaf 1900. Eerlijk gezegd kon ik op dat moment niet heel veel interesse opbrengen voor het speciale schoeisel, maar andere bezoekers waren de bijzondere schoenen aandachtig aan het bekijken en druk aan het fotograferen. Leuk vond ik de over twee verdiepingen verspreide expositie over het Finse designmerk Marimekko, met veel vrolijke kleuren en patronen.

Kunsthal Rotterdam Marimekko
Het Finse Marimekko bestaat al sinds 1951.

In de twee kleinere zalen boven – ik moest toch weer even zoeken hoe daar te komen – waren foto’s te zien van jeugdcultuur wereldwijd, en een mooie tentoonstelling over het dagelijks leven in het zeventiende-eeuwse Batavia. Erg fraai, met veel mooie tekeningen, schilderijen, zeekaarten en boeken. Een groot schilderij (uit ca. 1674), afkomstig uit het Stedelijk Museum Alkmaar, toont twaalf VOC-schepen die de terugreis gaan maken uit Batavia, ongetwijfeld geladen met kostbaren producten. Mooi om te zien, en het zal best een spektakel zijn geweest wanneer de schepen weer terug ‘in patria’ waren. Er spreekt ook trots uit het schilderij, met veel aandacht voor de versierde scheepsspiegels en vlaggen. Niet alleen die van de Republiek, maar ook van de verschillende steden en hun VOC-Kamers: ook Rotterdam was vertegenwoordigd, en wel met het schip De Rotterdam. De tentoonstelling is misschien een beetje wegstopt bovenin het gebouw, maar over het leven en de dagelijkse gang van zaken in ‘de Oost’ zie je normaal gesproken niet zoveel, en helemaal niet uit de zeventiende eeuw, dus deze zaal mag zeker niet overgeslagen worden.

Kunsthal Rotterdam Retourvloot voor Batavia
Onbekende schilder – De retourvloot voor Batavia, ca. 1674 (Stedelijk Museum Alkmaar / Kunsthal Rotterdam).

De heropening van de Kunsthal kan zonder meer geslaagd genoemd worden. Niet alleen is de toegankelijkheid van de het gebouw verbeterd door toch altijd wat merkwaardig in het midden van de hellingbaan geplaatste ingang nu naar de parkzijde (bij het restaurant) te verplaatsen, met de grote tentoonstellingen (schoenen en WOII) zijn er ook direct twee interessante publiekstrekkers. Het was tijdens mijn bezoek dan ook goed gevuld, maar dit zorgde nergens voor problemen of opstoppingen. Ook fijn: de Museumkaart in nu ook hier geldig (dat was voorheen niet het geval).
Eén minpuntje dan toch: waarom is er niets gemaakt voor fietsers die vanaf de Westzeedijk komen en daar hun fiets kwijt willen? Zij zijn nu nog steeds aangewezen op vlaggenmasten of trapleuningen. Niet handig, en het ziet er ook slordig uit naast het verder zo veel gefotografeerde gebouw.

Reacties zijn gesloten.