Groepen en bands die bestaan uit broers of zussen, de popmuziek zit er vol mee. Slechts een vluchtige blik op de muziekgeschiedenis levert al talloze voorbeelden op van zingende en musicerende ‘siblings’ – in het Nederlands is daar geen woord voor helaas. Zoals de Louvin Brothers, een invloedrijk countryduo. Of de Everly Brothers, de broers die een belangrijke inspiratiebron waren voor veel latere rock- en popartiesten. Net als de Isley Brothers (nog steeds actief) en natuurlijk The Jackson 5. En in Nederland begon de popmuziek met de Tielman Brothers. Meer recente voorbeelden zijn HAIM, bestaande uit drie zussen, het duo Disclosure (twee broers), en de eeneiige tweeling Tegan and Sara. Niks nieuws dus, als er nu tegelijkertijd meerdere groepen van zussen actief zijn die door folk en country geïnspireerde muziek maken. Toch wil ik er hier enkele uitlichten: First Aid Kit, The Staves, The Watson Twins, Lily & Madeleine en The Haden Triplets.

Het wemelt op het internet van de lijstjes van muzikale ‘siblings’. Want je hebt natuurlijk ook nog de categorie van bands die dééls gevormd worden door broers en zussen. Het meest bekende voorbeeld is wel The Beach Boys, met daarin meerdere broers Wilson. Of Oasis, met de broers Liam en Noel Gallagher, die elkaar eigenlijk niet konden/kunnen uitstaan. De laatste jaren is Kings of Leon populair: drie broers en een neef uit de familie Followill.
Maar goed, het gaat mij hier dus om bands volledig bestaand uit zussen, die muziek maken ergens op de grens tussen folk, (alternatieve) country en indie. Want het viel mij op dat er op dit moment meerdere bands van ‘folkzussen’ zijn, die ook allemaal geslaagde albums maken. Of sta ik er misschien toevallig voor open? In de neiging alles in een hokje te plaatsen wordt hun muziek meestal ingedeeld onder ‘indiefolk’. Daarom hier dus vijf formaties van (indie)folkzussen, die de afgelopen tijd hun debuutalbum hebben uitgebracht, of zijn doorgebroken. Waarmee Kate en Anna McGarrigle dus zijn uitgesloten.

First Aid Kit
Als eerste First Aid Kit. Dit duo bestaat uit de zussen Johanna en Klara Söderberg, afkomstig uit Zweden. Ze wisten de eerste bekendheid te verwerven door filmpjes van covers (onder meer van Fleet Foxes) op internet te plaatsen. Dat leverde een platencontract op, en na een EP volgde in 2010 het debuutalbum The Big Black & The Blue. Een goede plaat, maar de echte doorbraak kwam twee jaar later met de opvolger The Lion’s Roar, die het duo ook succes in Amerika opleverde. Op dit door Mike Mogis (Bright Eyes, Monsters of Folk) geproduceerde album tonen de zussen Söderberg dat ze niet alleen zeer fraaie harmonieën zingen, maar ook dat ze aanstekelijke en melodieuze nummers kunnen schrijven. Zoals de single Emmylou, met daarin de regel: ‘I’ll be you Emmylou and I’ll be your June / If you’ll be my Gram and my Johnny too’. Dit gaat natuurlijk over twee beroemde duo’s uit de countrymuziek: Emmylou Harris en Gram Parsons en June Carter en Johnny Cash. Of het nu zo’n goed idee is om je te spiegelen aan Gram Parsons, die op zijn 26e overleed aan drank- en drugsgebruik, vraag ik me af, en ook in het huwelijk Cash-Carter was het niet altijd koek en ei, maar het is wel een geweldige zin uit een geweldig nummer, van een erg mooi album (jazeker!). Het derde First Aid Kit-album, Stay Gold, verschijnt juni dit jaar.
Hieronder de videoclip van Emmylou (opgenomen in Joshua Tree, waar Parsons lichaam na zijn dood verbrand is – dat is een bizar, maar ander verhaal), en vier nummers uit sessie bij radiozender KEXP.

The Staves
De drie zussen Emily, Jessica en Camilla Staveley-Taylor (uit Watford, Engeland) vormen samen The Staves. In 2012 verscheen hun debuutalbum Dead & Born & Grown in Groot-Brittannië, maar pas in de zomer van 2013 kwamen ze onder de aandacht in Nederland. Dat bracht ze onder meer naar de festivals Lowlands en Into The Great Wide Open (op Vlieland). Ze ondernamen ook een kleine clubtoer door Nederland, waarbij in augustus Rotown werd aangedaan. Daar was ik bij, en het was een zeer goed optreden. Ook The Staves beheersen de closeharmony zang tot in de perfectie, en ze bespelen alle drie meerdere instrumenten. Daarnaast gaven ze de indruk zich zeer op hun gemak te voelen op het podium, wat een ontspannen sfeer opleverde. Op het album komt de dynamiek van het liveoptreden helaas wat minder goed over, maar het is desondanks zeker het beluisteren waard. Twee filmpjes hier: van een sessie opgenomen in Toronto, en de videoclip van Tongue Behind My Teeth, waarvoor de zussen de revolvers omgespen en een westernfilm naspelen.

The Watson Twins
Ze horen eigenlijk niet in dit lijstje thuis: The Watson Twins. Want ze hebben niet recentelijk hun debuutalbum uitgebracht, en zijn ook niet het afgelopen jaar doorgebroken. Maar ik vind ze wel heel goed, dus dan mag het. De eeneiige tweeling Chandra en Leigh Watson uit Louisville, Kentucky verkreeg voor het eerst internationale bekendheid met Rabbit Fur Coat (2006), het album dat de zussen opnamen met Jenny Lewis, de zangeres van Rilo Kiley. Hierop verzorgden The Watson Twins de tweestemmige achtergrondvocalen. Het is nog steeds een album dat ik erg graag draai, niet alleen vanwege Jenny Lewis, maar ook voor de fijne cover van Handle With Care, origineel van de Traveling Willburys. Samen met Benjamin Gibbard (o.a. Death Cab for Cutie), Conor Oberst (o.a. Bright Eyes) en M. Ward (o.a. She & Him) vormden Lewis en de Watson tweeling hier voor één nummer een tijdelijke supergroep – wat de Traveling Wilburys natuurlijk echt waren.
In hetzelfde jaar dat Rabbit Fur Coat verscheen brachten The Watson Twins ook een EP uit, en hun volledige debuut Fire Songs volgde in 2008. In de jaren daarop verschenen album nummer twee en nog een EP met covers. Vorig jaar kwamen The Watson Twins met het minialbum Pioneer Lane, gevuld met ‘original family folk songs’. Hieronder twee video’s: een nummer opgenomen in de legendarische Sun Studio in Memphis, Tennessee (het duurt even voordat ze gaan zingen), en de grappige clip van Rise Up With Fists!!, samen met Jenny Lewis.

Lily & Madeleine
Zestien en achttien waren Lily & Madeleine, toen vorig jaar hun titelloze debuutalbum verscheen. ‘Piepjong’ mag je dan wel zeggen lijkt me. Hun muziek is er niet minder om. Lily en Madeleine Jurkiewicz komen uit Indianapolis, Indiana, en ook zij maken fraai tweestemmig gezongen door folk geïnspireerde nummers.  Ze begeleiden zichzelf op piano en gitaar, en soms worden ze bijgestaan door andere muzikanten. Lily & Madeleine konden hun twaalf tracks tellende debuut uitbrengen bij een gerenommeerd label: Asthmatic Kitty Records van Sufjan Stevens. Veel meer dan dit weet ik eigenlijk ook (nog) niet over deze folkzussen, maar hun muziek spreekt voor zichzelf. Hieronder een opname uit de geweldige serie van NPR’s Tiny Desk concerts, en de videoclip van Come to Me.

The Haden Triplets
Eerlijk toegeven: tot enkele weken geleden had ik nog nooit van The Haden Triplets gehoord. Dan is het fijn om te werken in de grootste muziekbibliotheek van Europa, met collega’s die de gezusters Haden al jaren blijken te kennen. Want Petra, Rachel en Tanya Haden, dochters van jazzbasist Charlie Haden en inderdaad een drieling, maken al ongeveer twee decennia gezamenlijk of los van elkaar muziek. Zo speelden in de jaren negentig Rachel en Petra samen in de alternatieve rockgroep That Dog, en alle drie de zussen leverden bijdragen bij talloze andere bands, op cello, bas of viool. Petra maakte daarnaast twee experimentele albums die volledig bestaan uit vocalen, waarop ze een volledige plaat van The Who en bekende filmmuziek, eh, nazong. Andere leuke weetfeitjes: ze hebben ook nog een muzikale broer, Josh Haden, bekend van zijn groep Spain, en Tanya is getrouwd met acteur Jack Black.
Dit jaar verscheen het titelloze album waarop ze voor het eerst gedrieën te horen zijn, als The Haden Triplets dus. Van alle hier genoemde groepen staan The Haden Triplets het dichtst bij Amerikaanse country- en folktraditie. Ze zingen, ook hier weer schitterend meerstemmig, bekende nummers uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis, die eerder werden uitgevoerd door bijvoorbeeld de Carter Family, Bill Monroe en de Louvin Brothers. Het is de kracht van zussen Haden dat dit materiaal nergens oubollig of stoffig klinkt, maar nog altijd fris. Ook producer Ry Cooder verdient hiervoor krediet. Tussen het veelal oude materiaal is ook zomaar wat moderner repertoire te vinden, zoals Raining Raining, oorspronkelijk van Nick Lowe, en een van mijn favoriete nummers van de plaat. Het debuut van The Haden Triplets verschijnt bij Third Man Records, het label van Jack White. Aan alle voorwaarden voor een americanahit is zo wel voldaan volgens mij.
Hieronder een opname van hun Tiny Desk concert. Opvallend hoe nerveus de zussen zijn, terwijl ze toch al zo veel ervaring hebben. Let ook op de begeleidingsband, gevuld met Amerikaanse hipsters. Tussen de vier nummers die ze hier spelen zit helaas niet Making Believe, een hit in de jaren vijftig voor Kitty Wells, al door talloze artiesten uitgevoerd, en een van de mooiste nummers van de plaat. Daarom maar een video van een uitvoering door Emmylou Harris, uit 1977. Waarmee de cirkel ook weer een beetje rond is.