In 2021 maakte ik, naast een jaarlijstje met favoriete albums, ook een lijst van 15 favoriete tracks. Omdat ik toen, net als de meeste andere jaren, wel heel veel muziek luisterde, maar het moeilijk vond om nog een lijst van albums te maken. Het waren veel vaker digitale singles, EP’s, Youtube-video’s en (zelfgemaakte) playlists die mijn muziekjaar bepaalden, dan die oude vertrouwde albums. Nu is dat in 2024 niet heel veranderd, hoewel ik wel juist weer meer cd’s luister. Toch vond ik het leuk om ook voor dit jaar een lijstje te maken met een aantal favoriete tracks. Juist van nummers die niet op een van de favoriete albums te vinden zijn. Het zijn er net geen 15, maar toch een mooi aantal.

Nummers die ik echt vaak heb geluisterd of bekeken

01. Sheena Ringo & Nocchi – 初ＫＯ勝ち / 1RKO
De eerste keer dat ik 1RKO hoorde, dacht ik dat ik een verkeerd nummer had opgezet. Want die zangeres die het nummer opent, dat kon toch onmogelijk Nocchi zijn, een van de leden van Perfume? Maar dat bleek dus van wel. In die zin is 1RKO een baanbrekende track. Het is bijvoorbeeld de eerste keer ooit dat een van de Perfume-leden een nummer maakt zonder de andere twee (in 25 jaar!). Muzikaal is het ook een enorme stijlbreuk met wat Perfume zelf altijd voor muziek uitbrengt. En de stem van Nocchi… die is dus onherkenbaar. Maar dit is dus haar echte zangstem, zonder alle bewerkingen die de vaste Perfume-producer Yasutaka Nakata er altijd op loslaat. En dan is er nog de videoclip. Niet gebonden aan de strakke Perfume-stijl en voorschriften, zien we opeens ook een heel andere Nocchi, die normaal altijd een wat stille en ingetogen indruk maakt. Wie had dat gedacht? Sheena Ringo in ieder geval wel, die in interviews vertelde al jaren bij Nocchi aan te dringen om eens samen een nummer te maken, maar dat Nocchi steeds weigerde. Om die redenen is 1RKO best sensationeel te noemen.

02. NewJeans – Right Now
Sinds hun debuut in 2022 blijft k-popgroep NewJeans continu sterke tracks uitbrengen. En dat terwijl de leden echt nog piepjong zijn (de jongste is 16, oudste 20). De single Cookie (video) uit hetzelfde jaar was een van mijn favoriete nummers, hoewel volgens sommige fans vanwege de tekst (niet geheel onterecht) enigszins controversieel. Daarna volgende nog meer singles en EP’s, met in 2024 How Sweet en Supernatural. Van Supernatural is Right Now, met zijn drum & bass-invloeden, voor mij een van de leukste nummers van 2024.

03. しろねこ堂 – 水金地火木土天アーメン / Shironekodou – Amen, I’m Going Somewhere
Een nummer van een niet-bestaande groep uitkiezen tot een van je favorieten van het jaar, mag dat jaarlijst-technisch wel? Want しろねこ堂 is een fictieve band, uit de film The Colors Within. In deze film (trailer), van regisseur Naoko Yamada, vormen die vrienden van middelbare schoolleeftijd een popgroep, om op te treden tijdens een schoolfeest van twee van de vrienden. Ze noemen zichzelf Shironekodou (Hal van de witte kat) en spelen drie zelfgeschreven liedjes voor de leerlingen, docenten en familieleden. Van die drie vond ik in de bioscoop (tijdens het Camera Japan Festival) 水金地火木土天アーメン al ontzettend leuk, en ook daarna heb ik het nummer nog heel veel gedraaid. Het nummer is in het Engels vertaald als Amen, I’m Going Somewhere, maar het door personage Totsuko geschreven en haar klasgenoot Kimi gezongen nummer gaat over het zonnestelsel. Hieronder een door een fan gemaakte video.

04. Hikaru Utada – Electricity
Hikaru Utada is een van de grootste namen uit de hedendaagse Japanse popmuziek, net als Sheena Ringo (zie hierboven). Toch duurde het tot 2024 voor er met Science Fiction een ‘greatest hits’-verzamelaar van Utada verscheen. Dat is met recht een verzamelaar met grootste hits, want Utada is echt heel goed. Behalve die hits (waarvan sommige opnieuw opgenomen of gemixed) staat er op Science Fiction ook drie nieuwe nummers, waarvan ik het met Floating Points geproduceerde Electricity het beste vind. Ook met een mooie videoclip.

05. Chelmico – Light Up
Zo’n beetje op de valreep van het jaar brengt het vrolijke Japanse rapduo Chelmico nog een van de allerleukste tracks van 2024 uit: Light Up. Met een in kerstsferen geschoten videoclip hebben Rachel en Mamiko met recht een echte ‘banger’ gemaakt.

06. Twice – You Get Me
Twice is een van de populairste k-popgroepen van de laatste jaren, en ook een van de productiefste. Althans, die indruk krijg ik, want hun discografie is hun enorm. You Get Me is het laatste nummer van hun EP With You-th, waarop ook I Got You (video) te vinden is, eveneens een goed nummer. Maar het door groepslid Dahyun geschreven You Get Me vind ik net even beter.

Nummers die ik ook veel heb geluisterd of bekeken, maar net even wat minder vaak

07. Wednesday Campanella – Charlotte
Van Wednesday Campanella verscheen in 2024 de EP Pop Delivery, naast een aantal losse singles. Een echt album verscheen voor het laatst in 2017 (Superman). Maar in ieder geval gaat Wednesday Campanella lekker door, ook met zangeres Utaha. Die overigens dit jaar ook een EP onder haar eigen naam uitbracht. Een van die losse singles van dit jaar is Charlotte, dat gekoppeld lijkt te zijn aan een reclame van een chocolademerk (zoals vaak in Japan). Maakt verder niet uit, want Charlotte is weer een leuke track. Hieronder de liveversie, voor de razendpopulaire webserie The First Take.

08. Le Sserafim – Easy (video)
Nog meer k-pop, nu van Le Sserafim. Ook weer een girlgroup, maar verder weet ik niet zoveel over ze. Easy is gewoon een tof geproduceerd nummer, en soms is meer ook niet nodig.

09. Fuji Kaze – Feelin’ Go(o)d
Singer-songwriter Fuji Kaze is in Japan een van de grootste popsterren van dit moment. Wie daar nog over twijfelt kan zich laten overtuigen door de dit jaar in Yokohama opgenomen concertregistratie “Feelin’ Good” die op Netflix te vinden is. Fuji Kaze werd bekend doordat hij covers van bekende nummers op YouTube plaatste. Misschien dat hij daardoor ook wat beter Engels spreekt dan de meeste andere Japanse artiesten, zoals bleek uit zijn Tiny Desk Session voor de publieke omroep NHK. Feelin’ Go(o)d werd geproduceerd door A.G. Cook, die we vooral kennen van zijn samenwerkingen met Charli XCX (naast al zijn andere dingen natuurlijk).

10. ヨルシカ -晴る / Yorushika – Haru
Net als heel van anderen vond ook ik Frieren: Beyond Journey’s End (trailer) een van de mooiste animeseries van het jaar (te zien op Crunchyroll). Haru, van het duo Yorushika werd gebruikt als het tweede openingsthema, voor de tweede helft van de afleveringen. Als eerlijk heb ik vaker geluisterd naar de afsluiter Anytime Anywhere van Milet (video), maar die is uit 2023 dus kon ik hier niet plaatsen.

11. XG – Something Ain’t Right (video)
Een k-popgroep uit Japan, die volledig Engelstalige muziek maakt? Klinkt niet logisch. Hun muzikale keuzes lijken soms net zo onlogisch. Zo bracht XG in 2024 de single Woke Up uit, een rauw rapnummer waarin ze niet onder doen voor Amerikaanse collega’s (video). Maar net zo goed het door drum & bass geïnspireerde IYKYK (video), en dus het vrolijke Something Ain’t Right. XG is nog zoekende, zegt men dan.

12. Regallily – キラキラの灰 / Kirakira no Hai (video)
Nog een nummer dat gebruikt werd als afsluiter in een animeserie, dit keer Delicious in Dungeon (trailer, te zien op Netflix). Regallily kende ik verder niet, maar キラキラの灰 vond ik dusdanig leuk dat ik er opvallend vaak voor koos de credits niet te skippen.

13. mxmtoon – the situation (feat. Kero Kero Bonito)
Had Sarah van Kero Kero Bonito niet meegedaan op the situation, dan weet ik niet of ik mxmtoon had gekend. Dat zou jammer zijn, want singer-songwriter/Youtuber/streamer/podcastmaker/tekenaar mxmtoon maakt zeker leuke muziek.

Bonustrack
Panic – Early Rave Addict (video)
Ook ik heb wel eens een nostalgische bui, en dan luister ik soms naar hardcore (gabber), de muziek van mijn middelbareschooltijd. Bijvoorbeeld via livestreams op Youtube (van The Darkraver bijvoorbeeld, nog altijd een geweldig goede dj) of playlists met favorieten die ik vroeger op vinyl kocht bij Mid-town Records. Dergelijke nostalgie hebben veel mensen, zoals blijkt uit deze single van vroegere Forze DJ Team-held Panic. Hij maakte Early Rave Addict, dat herinneringen oproept aan de hardcore van vroege/midden jaren 90, en ook voorzien is van video waarin Panic terugkijkt op het verleden.