Een optreden van de Canadese zangeres Basia Bulat in Rotown, dat kon ik niet voorbij laten gaan. Zaterdag 7 mei deed Bulat Rotterdam aan, als onderdeel van een korte Europese tournee naar aanleiding van haar vierde album Good Advice. Hoewel Basia Bulat niet zo heel bekend is in Nederland (waarschijnlijk de reden dat ik niemand meekreeg) was Rotown best aardig gevuld. En belangrijker nog, het publiek was enthousiast. Geheel terecht, want Basia Bulat zingt heel goed (wist ik), speelt meerdere bijzondere instrumenten (wist ik ook) en is ook een innemende podiumpersoonlijkheid (wist ik nog niet). Om een volgende keer Rotown toch nog wat voller te krijgen hieronder enkele voorbeelden die laten zien waarom Basia Bulat een veel groter publiek verdient.

Basia Bulat, van Poolse afkomst, komt uit Toronto, Canada. Van haar moeder, een muzieklerares, leerde ze gitaar en piano spelen. Die muzieklessen zijn goed van pas gekomen, want tijdens haar optreden in Rotown speelde Basia behalve akoestische gitaar en toetsen (orgel en keyboard) ook autoharp en charango, een soort ukelele met tien snaren, afkomstig uit Zuid-Amerika. De autoharp (of citer) is een typisch instrument uit de (Amerikaanse) folk en country, met als bekende bespelers onder meer June Carter en andere leden van de Carter Family, Joni Mitchell en John Sebastian van Lovin’ Spoonful. Op haar in 2007 verschenen debuut Oh, My Darling presenteerde Basia Bulat zich dan ook een beetje als folkzangeres, of misschien is het hippere ‘indiefolk’ een betere term. Waarom ik ooit besloot te luisteren naar Oh, My Darling weet ik niet meer (misschien vanwege de hoes?) maar ik vond het een goede plaat. Van dit album hieronder Birds of Paradise, gespeeld tijdens wat lijkt op een sessie in boekwinkel.

Twee jaar na Oh, My Darling verscheen Heart of My Own. Opnieuw een fraai album, met als een van de hoogtepunten The Shore. Voor dit nummer speelde Basia Bulat niet de autoharp, maar een ‘hammered harp’ aldus het cd-boekje. Een soort horizontaal geplaatste harp waarop met stokjes gespeeld wordt, waarvan diverse varianten bestaan, met als bekendste de cimbalon en hakkebord. In het onderstaande filmpje van een erg mooie uitvoering van The Shore speelt Basia Bulat een pianoette, weer een andere variant. Helaas stond The Shore in Rotown niet op de setlist, want ik vind het een van haar beste nummers. Dan moeten we het maar doen met deze versie, opgenomen in Parijs in 2010. Met een pianoette dus.

Tall Tall Shadow (2013) was Basia Bulats derde album. Hierop nam ze wat meer afstand van de folkinvloeden en kreeg de ‘indie’ wat vaker de overhand. Het was een van mijn favoriete albums van 2013. Opnieuw speelde Bulat voor Tall Tall Shadow een grote aantal diverse instrumenten. Van Tall Tall Shadow hieronder twee nummers uit dezelfde sessie, eenmaal op autoharp (Wires) en de andere op charango (I Can’t Be You). Beide nummers speelde ze ook in Rotown, op dezelfde instrumenten. Hoewel ik daar dacht dat de charango een soort kruising tussen een ukelele en een mandoline was, bleek het dus een Zuid-Amerikaanse versie van de Spaanse vihuela te zijn (zo leer je nog eens wat). Oorspronkelijk werd de charango gemaakt van de rug van een gordeldier, maar tegenwoordig gewoon van hout. Het instrument heeft in ieder geval een bijzondere klank.

Het merendeel van de nummers in Rotown was afkomstig van het begin dit jaar verschenen Good Advice. Geproduceerd door Jim James (My Morning Jacket, Monsters of Folk), en nog een beetje meer indie dan folk. Zoals wel vaker in de popmuziek is Good Advice een ‘break-up album’, waarop een verbroken relatie wordt verwerkt. Verwacht echter geen ingetogen sombere nummers, want daar lijkt Basia Bulat niet de persoon voor te zijn. Zowel op de plaat als op het podium maakt ze een opgetogen en enthousiaste indruk. Dat enthousiasme wist ze ook over te brengen op het Rotterdamse publiek, dat haar een welverdiend applaus gaf. Enkele dagen later stond Basia Bulat met haar band in de studio’s van de BBC, voor een optreden bij Jools Holland. Daar speelde ze, net als in Rotown, onder meer Infamous. Hopelijk komt ze bij een volgende Europese tournee opnieuw naar Rotterdam, want ze is erg goed. Nu moet dat besef alleen nog bij wat meer mensen doordringen.

Een klein fotoverslag van het optreden in Rotown is hier te vinden.